Types and levels of social capital in ethnic communities
سرمایه اجتماعی، به ویژه گونه جدید آن، از اصلی‌ترین شاخص‌های مدرنیته و جهان مدرن به شمار می‌رود و می‌توان آن را مهم‌ترین هدف و معیار توسعه اجتماعی قلمداد نمود. در جوامعی نظیر ایران که با زیست چند فرهنگی و چند قومی ویژگی می‌یابد، توسعه اجتماعی بدون حضور فعالانه و کنش‌های ارتباطی بین گروهی و بین قومی امکان ناپذیر است. پژوهش موجود در همین راستا و برای بررسی گونه‌ها و سطوح سرمایه اجتماعی در مناطق توسعه‌یافته و توسعه نیافته کُردنشین صورت گرفته است. در این نوشتار با تاسی از گونه شناسی و سطح بندی سرمایه اجتماعی در جامعه شناسی و مردم شناسی معاصر، سرمایه اجتماعی در قالب مقیاسی چندبُعدی مورد سنجش قرار گرفته است. پژوهش به روش چندگانه (روش پیمایش، روش اسنادی و تحلیل ثانویه) و با استفاده از پرسش نامه های کلان و خُرد در مورد 650 نمونه از کُردهای ساکن در شهرهای سنندج و سردشت به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انجام گرفته است. نتایج پژوهش بر وجود مشابهت و قرابت در میزان سرمایه اجتماعی، سطوح و گونه‌های آن در مناطق کُردنشین دلالت دارد. یافته‌ها نشان می‌دهد که متغیر سطح توسعه تأثیر مؤثر و کاهنده‌ای بر گونه قدیم سرمایه اجتماعی و اثرات مؤثر و تقویت کننده‌ای بر گونه‌های جدید و نهادی سرمایه اجتماعی داشته است. کلیدواژه: توسعه اجتماعی، سرمایه اجتماعی، مناسبات بین فرهنگی، انسجام اجتماعی ارجاع: قادر زاده، امید، معیدفر، سعید (1389) گونه‌ها و سطوح سرمايه اجتماعي در اجتماعات قومي، مجله انسان شناسي،8(12):-
