نوع‌دوستی و باورهای اخلاقی و دینی نقش اساسی در فرهنگ‌سازی اهدای عضو دارند. این مطالعه با هدف تعیین تأثیر باورهای اخلاقی و نوع‌دوستی بر نگرش به اهدای عضو با میانجی‌گری عمل به باورهای دینی انجام شده است. این مطالعه توصیفی ـ مقطعی مبتنی بر مدل معادلات ساختاریابی (Structural Equation Model)، بر روی 323 نفر از دانشجویان دانشگاه‌های علوم پزشکی، شهرستان‎های میاندوآب و مهاباد در سال 1394 که به روش خوشه‎ای چند مرحله‎ای انتخاب شدند، انجام گردید. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه محقق ساخته باورهای اخلاقی، پرسشنامه نوع‌دوستی Carlo، مقياس نگرش به اهدای عضو Tihana و مقیاس عمل به باورهای دینی Nilson استفاده شد. جهت آزمون مسیرهای میانجی از روش Bootstrap استفاده شد.

پس از بیان اهداف و اهمیت پژوهش، تأکید بر رازداری اطلاعات، رضایت شفاهی دانشجویان برای مشارکت در پژوهش کسب شد. بین نگرش به اهدای عضو با متغیر عمل به باورهای دینی (0/442=r و 0/001=p)، باورهای اخلاقی (0/416=r و 0/003=p) و نوع‌دوستی (0/298=r و 0/005=p) همبستگی مثبت و معنی‌دار وجود داشت. اثر مستقیم باورهای اخلاقی، نوع‌دوستی و عمل به باورهای دینی بر نگرش به اهدای عضو معنی‌دار بود. همچنین اثر غیرمستقیم باورهای اخلاقی و نوع‌دوستی با میانجی‌گری عمل به باورهای دینی معنی‌دار بود. در مجموع 57‌% از واریانس متغیر نگرش به اهدای عضو، از طریق مدل پژوهش تبیین گردید. نظر به تأثیر باورهای اخلاقی، نوع‌دوستی و عمل به باورهای دینی بر نگرش به اهدای عضو، می‌توان با ارتقای باورهای اخلاقی از طریق آموزش‌های فردی و گروهی، نگرش مثبت دانشجویان نسبت به اهدای عضو را افزایش داد.

کلیدواژه: باورهای اخلاقی، نوع‌دوستی، باورهای دین، اهدای عضو، دانشجویان علوم پزشکی

ارجاع: خانی، لطفعلی، هاشمیان فر، سید علی، غفاری، مظفر و اسماعیلی، رضا (1396) نقش باورهای اخلاقی و نوع‌دوستی در تبیین نگرش به اهدای عضو با میانجی‌گری عمل به باورهای دینی، مجله اخلاق پزشکی، 11(39)، 53-45.