کتاب جامعه مدنی و کودکان آسیب دیده: مطالعه انتقادی سمن‌های شهر تهران می‌تواند نخستین تلاش پژوهشی انتقادی با چنین وسعتی درباره سمن‌های حوزه کودک باشد. همه فعالان منصف عرصه دفاع از حقوق کودک و آموزش کودکان مهاجر بی گمان با این مسئله همدل خواهند بود که نقاط ضعف زیادی در سمن‌های این حوزه دیده می‌شود.
نقاط ضعفي که در گذر سال‌ها نه تنها شناسایی و رفع نشده، بلکه در سازمان‌های مختلف استمرار یافته و گویی که جزئی از خلقیات ما در فعالیت اجتماعی شده است. شاید بسیاری از نقدهایی که در این پژوهش به سمن‌های این حوزه وارد می‌شود، در گفت و گو های روزمره فعالان این حوزه پارها شنیده شده باشد.
آنچه به این مطالعه جایگاه می‌بخشد، داشتن نگاهی کلی و مبتنی بر داده‌های تجربی درباره این مسائل است تا این بار امکان انکار آن‌ها یا تقلیلشان کمتر باشد. شاید یک بار هم که شده فعالان اجتماعی سراغ مواجه‌های انتقادی با این سمن‌ها بروند و اجازه ندهند محدودیت‌هایی که برای این جنس فعالیت‌ها در ایران ایجاد می‌شود، دست سمن‌ها را باز بگذارد تا با کار غیراصولی و خیریه‌ای به کودکان و نوجوانان آسیب دیده، هم آسیب‌های بیشتری برسانند.
موضوع اصلی کتاب حاضر بررسی انتقادی سمن‌های حوزه کودکان شهر تهران که فهرست آن بدین شرح است:
یادداشت دبیر مجموعه
شناسنامه مطالعه
طرح مسئله و مقدمات
سویه‌های نظری و سیاسی فعالیت سمنی
فعالیت سمنی به روایت پژوهشگران و فعالان اجتماعی
منابع
ارجاع:اکرامی، صحرا (1397)جامعه مدنی و کودکان آسیب‌دیده: مطالعه انتقادی سمن‌های شهر تهران،ناشر: خرد سرخ.
