در سال 2016، آمریکایی‌ها 390 میلیارد دلار به مؤسسات خیریه کمک کردند که 72٪ آن کمک‌های شخصی بوده است. با توجه به این مقدار قابل توجه از کمک‌ها و بخشش‌های خیرخواهانه، درک بهتر انگیزه‌های افراد برای اهدا و کمک‌های خیریه بسیار مهم است. در مقاله حاضر، هدف ایجاد و تأیید اعتبار اولیه برای مقیاس جامعی است که انگیزه‌های اصلی افراد برای اهدا به مؤسسات خیریه را به‌طور کلی ارزیابی می‌کند.

علی‌رغم علاقه گسترده محققان به امور خیریه، تلاش‌های کمی برای توسعه مقیاس‌هایی که انگیزه‌های افراد برای کمک‌های خیرخواهانه را اندازه‌گیری می‌کنند وجود داشته است و همین تعداد اندک نیز حوزه محدودی دارند. یک مرور و بررسی میان رشته‌ای مهم اخیر، مکانیسم‌های اساسی را که رفتار بخشش و خیریه را توضیح می‌دهند، سازمان‌دهی کرده است. با این حال، این کار اساساً مبتنی بر بررسی بسیاری از مقالاتی بود که بر روی یک یا چند مکانیسم خاص تمرکز داشتند و مقیاس‌ها برای نمونه‌ها یا سؤالات تحقیق خاص آن‌ها ایجاد و سازگار شده بودند.

در این مقاله، مقیاسی از چرایی اهدای کمک‌های خیرخواهانه با تکیه بر یک مدل نظری از مزایای خصوصی در برابر منافع عمومی برای اهدا‌کنندگان، توسعه داده و اعتبارسنجی شد. مطالعه 1 نشان داد که شش عامل در انگیزه‌های بخشش مؤثر هستند: اعتماد، نوع‌دوستی، اجتماعی بودن، مزایای مالیاتی، خودپرستی (خودخواهی) و قید و بندها. همچنین این مقیاس با ویژگی‌های شخصیتی و انگیزه‌های داوطلبی همبستگی نشان داد.

کلید واژه: کمک‌های خیریه، انگیزه‌های خیریه (اهدا)، انسان‌دوستی، توسعه مقیاس

Cite: Konrath, S., & Handy, F. (2017). The Development and Validation of the Motives to Donate Scale. Nonprofit and Voluntary Sector Quarterly, 47(2), 347–375.