رابطه جامعه مدنی و سازمان‌های حقوق بشری و حدود آن از مهم‌ترین مباحث کنونی جوامع امروزی است، اعتقاد به حقوق طبیعی و فطری و به طور کلی حقوقی که لازمه انسانیت انسان هستند و تغییرناپذیر، در درون خود این ایده را بارور کرده است که هرگاه دولت‌ها و یا حکومت قوانینی وضع نمایند که برخلاف این حقوق باشد علیرغم وجود وظیفه اخلاقی اطاعت از قانون در تمامی جوامع آن قانون که بدون هسته عدالت است قابل پذیرش نیست و با توجه به رشد باور به حقوق بشر از طریق انعکاس آن در اسناد ببین المللی، شکی باقی نمی‌ماند که امروزه حقوق بشر که نتیجه بلا واسطه رشد جامعه مدنی است و جز در سایه احترام به شکل گیری سازمان‌های حقوق بشری قابل حصول نیست.

این رساله در صدد بررسی رابطه جامعه مدنی و سازمان‌های حقوق بشری است به عبارت دیگر در پی پاسخ به این سؤال است که آیا رشد جامعه مدنی باعث گسترش کارایی سازمان‌های حقوق بشری در خاورمیانه خواهد شد و به عبارت دیگر آیا سازمان‌های حقوق بشری به جامعه مدنی وابسته هستند یا مستقل هستند؟ هدف این پژوهش نیز تأکید بر مهم‌ترین عامل کارایی سازمان‌های حقوق بشری و گسترش تفکر حقوق بشر در خاورمیانه است، روش تحقیق هم یک روش تحلیلی و تبیینی با استفاده از منابع کتابخانه ای و الکترونیکی و... است و از نتایج پژوهش حاضر می‌توان بدین مسئله اشاره کرد که ظهور دموکراسی و گذار از حکومت‌های اقتدارگرایی به منظور حضور جامعه مدنی در خاورمیانه در پرتو رشد جامعه مدنی است.

کلیدواژه: جامعه مدنی، حقوق بشر، خاورمیانه، اقتدار، مصر، عربستان سعودی، سازمان بین‌المللی

ارجاع: سینکایی ناصرآباد، یوسف (1394) تأثیر ضعف جامعه مدنی بر ناکارآمدی سازمان‌های حقوق بشری در خاورمیانه (مطالعه موردی: مصر و عربستان سعودی)، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس