آموزش و پرورش یکی از نهادهای تربیتی و آموزشی در تمامی کشورها است. کشور افغانستان نیز از این قاعده مستثنی نمی‌باشد، هرچند که آموزش و پرورش این کشور با مشکلاتی مواجه می‌باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر خط مشی‌های توانمندسازی دولت افغانستان بر فعالیت‌های سازمان‌های مردم نهاد در حوزه آموزش و پرورش در شهر کابل انجام شده است. روش تحقیق مطالعه حاضر به صورت توصیفی-تحلیلی بوده و از نوع پیمایشی می‌باشد.

جامعه آماری این تحقیق شامل افراد کارشناس و خبرگان در حوزه سیاست، کارشناسان آموزش و پرورش و همچنین مدیران و فعالان سازمان‌های مردم نهاد می‌باشند. روش انتخاب نمونه آماری به صورت نمونه‌گیری تصادفی ساده می‌باشد که در آن تعداد 15 نفر از کارشناسان و خبرگان سیاسی، 15 نفر از مدیران و فعالان سازمان‌های مردم نهاد و همچنین تعداد 60 نفر از کارشناسان و معلمان آموزش و پرورش در افغانستان به عنوان نمونه آماری انتخاب می‌شوند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه بوده که متناسب با اهداف پژوهش و فرضیات تحقیق سؤالاتی تنظیم گردید و دارای دو بخش شامل سؤالات مربوط به ویژگی‌های شخصی و سؤالات مرتبط با فرضیات پژوهش می‌باشد.

جهت تجزیه و تحلیل داده‌های حاصل در بخش آمار توصیفی از تکنیک‌های محاسبه فراوانی، درصد و میانگین‌های برای بررسی ویژگی‌های شخصی پاسخ‌دهندگان استفاده شده است. در بخش آمار استنباطی از آزمون‌های کلموگروف- اسمیرنوف برای نرمال بودن داده‌ها و از آزمون رگرسیون و تحلیل فریدمن برای آزمون فرضیات استفاده شده است. نتایج آزمون فرضیات پژوهش حاکی از آن است که خط مشی‌های توانمندسازی دولت افغانستان بر فعالیت‌های سازمان‌های مردم نهاد و ابعاد آن، در حوزه آموزش و پرورش در شهر کابل تأثیر معناداری دارد.

کلیدواژه: خط مشی‌های توانمند سازی، دولت افغانستان، سازمان‌های مردم نهاد، آموزش و پرورش

ارجاع: وسیم، خالق نظر (1400) تأثیر خط مشی‌های توانمندسازی بر فعالیت‌های سازمان‌های مردم نهاد در حوزه آموزش و پرورش (مطالعه موردی: سازمان‌های مردم نهاد کابل)، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشکده مدیریت و اقتصاد، دانشگاه سیستان و بلوچستان