یاری گری و بشر دوستی از زمانی که انسان‌ها دورهم جمع شدند و به فکر کمک به یکدیگر افتادند، شروع شد تا به امروز که به شکل‌های جدید به صورت سازمان یافته و تخصصی یا غیر سازمان یافته و غیرتخصصی گسترش پیدا کرده است. بشر دوستی را حتی می‌توان قبل از آن در اسلام و ادیان آسمانی اشاره کرد که انسان‌ها را تشویق به دستگیری و کمک به افراد دیگر می‌کردند. با توجه به گسترش و روزافزون بحران‌های طبیعی در ایران و در دنیا و کمبود نیروی مادی و مالی هر کشوری برای خود و کمک رسانی به کشورهای دیگر، گروه‌هایی از دسته‌های بشر دوستانه و داوطلبانه دارد که در زمان بحران به کمک همنوع خود در داخل کشور یا در خارج از کشور می‌پردازد.
بحران‌های طبیعی مانند دیگر مسائل از جنبه جهانی بودن و کمک خواهی جهانی مورد توجه است. هدف این پژوهش کشف و شناسایی برساخت اجتماعی امداد و یاری گری در گروه‌های جهادی است و سؤال تحقیق این است که برساخت اجتماعی کنش امداد و یاری گری در گروه‌های جهادی سیل 1398 چیست؟ در اینجا از روش نظریه زمینه ای استفاده شده است. نظریه زمینه ای روشی است که نظریه‌ها، مفاهیم، فرضیه‌ها و قضایا را به جای استنتاج از پیش فرض‌های قبلی، سایر پژوهش‌ها یا چارچوب‌های نظری موجود، به طور مستقیم از داده‌ها کشف می‌کند.
کلیدواژه: امداد، انسان دوستانه، گروه‌های جهادی، سیل، نظریه زمینه ای، ایران
ارجاع: مدنی علی آباد، مطهره (1398) برساخت اجتماعی امداد انسان دوستانه؛ مطالعه گروه‌های جهادی سیل 1398؛ یزد، ایران، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه یزد.