محمد نمازی متولد سال ۱۲۷۵ در شیراز است. وی یکی از سرمایهداران ایرانی بود که به نیکوکاری شهرت داشت. او منشأ پدید آمدن آثار خیریه و ابنیه عامالمنفعه بسیاری، بهویژه در زادگاه خود شد که از میان آنها بیمارستان نمازی شیراز مشهور است. در سن کودکی به خارج از کشور عزیمت نمود و در سال ۱۳۲۳ در بحبوحه خاتمه جنگ جهانی دوم و پس از موفقیت در فعالیتهای اقتصادی در سال ۱۳۲۳ به ایران بازگشت.
نیت اصلی ایشان ایجاد مجتمع بهداشتی و درمانی بود اما در بازگشت به ایران متوجه نامناسب بودن وضعیت آب آشامیدنی شد و تصمیم گرفت علاوه بر ساخت مجتمع درمانی - آموزشی، با مشارکت انجمن شهر، آب لولهکشی در شیراز احداث کند که در سال ۱۳۲۷ تکمیل شد. بدین ترتیب، شیراز اولین شهر ایران بود که دارای آب لولهکشی شد.
بیمارستان نمازی (که ابتدا به بیمارستان پانصد تختخوابی شهرت داشت)، آموزشگاه عالی پرستاری نمازی، پرورشگاه کودکان نمازی و هنرستان نمازی از جمله مؤسسات خیریهای است که در شیراز به راه انداخت. او در سال ۱۳۲۸ بنیاد خیریهای نیز به نام بنیاد ایران در واشنگتن تأسیس کرد. محمد نمازی سرانجام در فروردین ۱۳۵۱ در همان بیمارستان نمازی که خودش ساخته بود، درگذشت.