دکتر محمد رضا حکیم زاده در سال 1293 در شهر لاهیجان چشم به جهان گشود. تحصیلات ابتدایی اش را در همان جا سپری نمود و جهت ادامه آموزش تا اخذ دیپلم عازم رشت شد. آنگاه به دانشکده پزشکی دانشگاه تهران گام نهاد. سپس به منظور تداوم تحصیل و کسب تخصص راهی فرانسه شد و بعد از بازگشت، رسماً با سمت مدیر کلی، نخستین پرورشگاه و زایشگاه را در زادگاهش بنیان نهاد و خانه پدری اش را وقف آموزش و پرورش کرد.

طولی نکشید که به ریاست بهداری همدان و بعداً به مدیریت بیمارستان « نجات» تهران برگزیده شد. سپس به یاری جذامیان خراسان شتافت و شدیداً تحت تأثیر آنان قرار گرفت و سرپناهی لازم و محدود برایشان ایجاد کرد. بعد از مدتی از خراسان به رشت رفت. برخی اوقات ضمن برخورد با سالخوردگان به نابسامانی‌ها و کاستی‌هایی پی می‌برد که سرانجام نتیجه گرفت، می‌توان صرفاً به تهیه سرپناهی، عاری از کشمکش‌های خانوادگی برای آن‌ها، این مشکل سترگ را چاره گشایی کرد. از همین روی، آسایشگاه معلولین رشت را تأسیس کرد.

از نخستین گام‌های او برای ایجاد پایگاه‌های نیکوکارانه، شناسایی افراد صاحب‌نظر، خیرخواه و نیکوکار بود. دکتر حکیم زاده با کمک خیرین تهرانی آسایشگاه معلولین و سالمندان کهریزک را بنیان گذاشتند. ایشان پس از سال‌ها تلاش در امر نیکوکاری در سال ۱۳۶۲ دار فانی را وداع گفت و در آسايشگاه معلولين و سالمندان كهريزك تهران، مکان خیریه ای که خود تأسیس کرده بود به خاک سپرده شد.